Mga Dahilan

Hi.

Bago ako dito sa blog world. Dati ko pa talaga gusto gumawa ng blog. Pero tuwing sisimulan ko ay tatamarin na ako. Siguro kasi wala naman akong iseshare sa mundong to. Or siguro kasi hindi ko masagot ang tanong na "Bakit ako gagawa ng blog?". Para kasing ambabaw kung sasabihin ko lang na dahil gusto ko lang. Malamang magiging "ningas-kugon" lang ako pag-ganun.

Pero ngayon may dahilan na ako.

Yun ay ang magreklamo sa lahat ng nangyayare sa aking buhay. Hindi ko akalain na sa gantong paraan ko pa masisimulan ang blog na pinapangarap kong simulan. Pakiramdam ko kasi ngayon ay wala akong makausap. At parang walang makatulong sa akin. Or walang nakakatulong sa akin. Kahit na anong advise ng aking close friends, hindi nakakatulong. Haaaay. Pinipilit ko naman magkaroon ng good vibes. Pero dumarating talaga sa buhay ng tao na parang wala na. Nakakapagod na. Nakakapagod magpretend na masaya ka. Para sa mga kaibigan mo. Para sa mga tao na nasa paligid mo. Naniniwala kasi ako na marami na ang mga taong nalulungkot, nagagalit, at mga reklamador na akala nila ay nakakatulong sila. Kaya hangga't maaari nagiging masaya ako.

Sa mga nangyayari sa aking buhay, hindi ko na kaya maging masaya. May dahilan na ako malungkot. Magalit. Magreklamo. Ang hirap-hirap. Kung suicidal siguro ako, wala na ako sa mundong to. Pero naniniwala ako sa Diyos. Kaya hindi yun mangyayare.

Sa ngayon.


Pero, nararamdaman ko na hindi ako aabot ng bente-singko.